Judith in de Sint-Pietersabdij: de cirkel is rond
De Sint-Pietersabdij speelt een cruciale rol in het verhaal van Judith en de graven van Vlaanderen. De resultaten van het archeologisch onderzoek, voorafgaand aan de bouw van de parkeergarage onder het Sint-Pietersplein, getuigen van de invloedrijke positie van de abdij door de eeuwen heen. De vondst van een vroegmiddeleeuws atrium, en de torens en het westportaal van de Ottoonse abdijkerk uit 979 onthullen een belangrijke fase in haar rijke bouwgeschiedenis. De verschillende grafvelden met antropomorfe graven uit die tijd sluiten hier perfect bij aan.
Onder Judiths kleinzoon Arnulf I ontwikkelt de abdij zich tot een belangrijke religieuze instelling. De keuze van haar nakomelingen om zich in de Sint-Pietersabdij te laten begraven, onderstreept haar status als een prestigieuze laatste rustplaats en een centrum van invloed.
De Sint-Pietersabdij, met haar lange traditie van geschreven bronnen, is een sleutel tot het ontrafelen van de banden tussen de abdij en de grafelijke familie. Deze documenten bevestigen haar status als een grafelijke necropool en een onuitwisbaar onderdeel van de geschiedenis in het verhaal van Judith.
