Bio­gra­fie Michiel Hen­dry­ckx

In 1969 verhuisde hij naar Gent. Na zijn middelbareschooltijd ging hij fotografie studeren aan de Gentse Academie. Al tijdens zijn opleiding begon hij als persfotograaf voor de krant De Gentenaar, met altijd le moment décisif van Henri Cartier-Bresson in gedachten. De kijker moest alles te zien krijgen, het negatiefrandje incluis. In 1978 trad hij in vaste dienst bij de Vlaamse Uitgeversmaatschappij (VUM) en werd hij docent fotografie aan zijn alma mater, de Gentse Academie.

De jaren '80 waren een dynamische periode voor Michiel. Hij werd een centrale figuur in de Gentse vernieuwende kunst- en cultuurwereld. Hij maakte theaterfoto's voor het Nieuwpoorttheater en het Etherisch Strijkersensemble Parisiana, een performancegroep rond Eric De Volder. Zijn samenwerking met grafisch kunstenaar Gert Dooreman begon in 1986 en zou uitgroeien tot een vruchtbare relatie, waarbij Michiel Gert introduceerde in de wereld van de typografie. Samen met barkeeper-kunstenaar Johan Dehollander vormde hij het kunstenaarsduo Hendryckx & Dehollander. Hun conceptuele fotowerken werden tentoongesteld in galerie Foncke en het toenmalige Museum van Hedendaagse Kunst in Gent (nu SMAK).

In 1990 nam Michiel een sabbatjaar. Hij maakte een voettocht naar de Griekse berg Olympus met als enig gezelschap de ezel Odin. Hierover schreef hij het boekje Twee Ezels, dat in 1991 verscheen (zonder één foto!) en in 2018 een zevende herdruk kende. Na de reis verliet hij de redactie van De Gentenaar en ging hij werken voor De Standaard als fotoredacteur en fotograaf en had hij ook kort de leiding van het weekblad. 

Sinds 2012 reist hij voor DS Weekblad om iedere week in woord en beeld het verhaal van een plek of een voorwerp te vertellen (https://www.altijdergens.be). Deze columns werden gebundeld in Altijd ergens en Nog altijd ergens uitgegeven bij Hannibal Books.

Michiels veelzijdigheid blijkt ook uit zijn werk voor televisie en radio. In het VRT-programma De bende van Wim (2002) reisde hij samen met musicus Jean Blaute en acteur Wim Opbrouck door Europa. Voor Canvas maakte hij het reisprogramma Het Bourgondisch complot (2005) waarin hij met een schip vanuit Gent over de binnenwateren naar Bourgondië voer. 

Zijn liefde voor verhalen en fotografie kwam samen in verschillende publicaties, waaronder Een mus in klei (2001), Het mooiste licht is tegenlicht (2007) en Dolen, onderweg in Europa (2009). Voor Klara reisde hij Cyriel Buysse achterna door Frankrijk en verzorgde hij een heruitgave van Buysses autoreizen onder de titel De Vroolijke Tocht (2011). In 2012 en 2014 woonde hij telkens zes weken in de Japanse stad Wakayama, wat ook weer resulteerde in dagelijkse columns voor De Standaard en de publicatie van het e-boek Een analfabeet in Japan. 

Zijn interesse in geschiedenis en cultuur leidde tot een tweedelige radioreeks over de Gentse oorlogsjaren van de Duitse soldaat Heinrich Wandt (2014) en de heruitgave van Wandts  boek  Etappenleven te Gent onder de titel Het Frontparadijs. In opdracht van het STAM maakte hij ook foto’s voor de tentoonstelling Het verloren koninkrijk Willem I en België (2015). 

In 2017 publiceerde hij het fotoboek Het verlangen naar Frankrijk. Van maart tot mei van dat jaar liep in de refter van de Gentse Sint-Baafsabdij een tentoonstelling onder dezelfde naam. In 2018 werkte Michiel Hendryckx samen met Archief Gent aan een boek over het Kriegsalbum van Gent. 

Hoewel fotograaf in hart en nieren is de symbiose met het achterliggende verhaal Michiels grote troef. Zijn eindeloze nieuwsgierigheid en drang om verhalen te vertellen is afleesbaar uit zijn columns, reportages, publicaties, en zelfs de theatershow Kijk en Luister.

In haar jarenlange traditie als tentoonstellingshuis met een voorliefde voor verhalen, is de Sint-Pietersabdij dan ook de ideale setting om Michiels werk tot zijn recht te laten komen.